Winnica to miejsce, gdzie uprawia się winorośl. Z winogron robi się wino, rodzynki lub je się zaraz po zerwaniu. Najprawdopodobniej pierwszym miejscem, gdzie zaczęto uprawiać winorośl był Kaukaz. Jako podpórki wykorzystywano drzewa. Oczywiście w innych miejscach też występowała winorośl, ale były to głównie dzikie gatunki. Było tak choćby w Azji, a dokładniej w Chinach, ale także w Ameryce Południowej. Nawet w Biblii znajdziemy liczne nawiązania i wzmianki na temat winnic. Winorośl uprawiał choćby Noe. Grecy i Rzymianie zakładali winnice w podbitych przez siebie obszarach na terenie Europy. Produkowane tam wino często trafiało do oddziałów greckich i rzymskich.
Starożytne winnice jednak w bardzo dużej mierze uległy zniszczeniu podczas najazdów Arabów, Wizygotów czy Wandalów. Jednakże w średniowieczu winnice się odrodziły. Powstawały zwłaszcza przy klasztorach. Mnisi doskonale wiedzieli, jak wino uprawiać. To oni na poważnie zajęli się selekcją odmian winogron i wyborem odpowiednich szczepów. We francuskim regionie Bordeaux rozwijały się także świeckie winnice, z których wino trafiało na stoły angielskie. Ten region zresztą do dziś słynie z niesamowitych winnic. Jest ich tam najwięcej na całym świecie. Kiedy nastała epoka odkryć geograficznych Europejczycy zakładali winnice na podbitych terenach, choćby w Ameryce Południowej, Afryce Południowej i Australii. Dziś w tych krajach nadal uprawia się winorośl a wino z tamtych terenów jest bardzo smaczne.
Zwłaszcza pochodzące z winnic chilijskich.