Producentem wina może stać się zasadzie każdy, jednak pod warunkiem, że żywi w sobie zamiłowanie do uprawy winorośli, a także – trzeba to przyznać – dysponuje na tak zwanym „wejściu” pewnym zapleczem finansowym. Aby podjąć się produkcji wina trzeba niewątpliwie mieć w sobie również coś z ryzykanta – a to dlatego, że biznes winiarski jest nieustannie narażony na różnego rodzaju klęski urodzajowe, czy też żywiołowe. Popatrzmy choćby na statystycznego rolnika i zaobserwujmy jak istotną rolę w jego pracy odgrywają warunki pogodowe! Tak samo jest w przypadku winiarskiego fachu. Szacuje się ponadto, że pierwsze dochody pochodzące z winnicy i produkcji winnego trunku przychodzą dopiero po około pięciu latach – podobno tyle czasu potrzeba na to, by wyprodukować naprawdę dobre wino. Do tego czasu można natomiast częściej spotkać się raczej z koniecznością ponoszenia nakładów, aniżeli osiągania widocznych zysków.
Temat ma jednak charakter dosyć indywidualny, a więc wszystko zależy od konkretnego przypadku winiarza. Wielu doświadczonych i poważnych winiarzy deklaruje, że produkowanie wina nie jest wcale prostą czynnością. Wskazują oni przede wszystkim na konieczność pozyskania na początku szczepu, który przeważnie trzeba sprowadzać z innych krajów. Mało tego, w kolejnym kroku trzeba umieć taki szczep odpowiednio zasadzić – najważniejsza w tym przypadku jest właściwa gleba, która powinna być jedną z wymienionych niżej odmian: lessowa, ilasta, czarnoziem, gliniasta. Okazuje się bowiem, że za przyczyną rodzaju gleby wino może zostać znacząco zmodyfikowane pod względem swojego charakteru.